Αυτό το 'Δεν είμαι παρά ένας κοινός σαλτιμπάγκος, που κατάλαβε το πνεύμα των καιρών του και εξήντλησε όσο καλύτερα μπορούσε τη βλακεία, τη ματαιοδοξία, τη φιλοχρηματία των συγχρόνων του.'' δεν είναι του Πικάσο αλλά του Παπίνι, Ο Papini που φέρεται να δημοσίευσε τη συνέντευξη, διορίστηκε το 1935 στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια επί Μουσολίνι, παρόλο που δεν πληρούσε τα κριτήρια. Το έργο του ‘'Ιστορία της Ιταλικής Λογοτεχνίας’' που δημοσιεύτηκε το 1937 ήταν αφιερωμένο στον Μουσολίνι, ''φίλο της ποίησης και των ποιητών''! Ο Πικάσο ήταν σαφώς εναντίον του Φασισμού και μάλιστα μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος. Θα ήταν λοιπόν απορίας άξιον να είχε δώσει συνέντευξη σε ένα φασίστα ακαδημαϊκό -και μάλιστα ιδιαιτέρως ευνοηθέντα από τον Μουσολίνι... Το ''Il Libro Nero'' ( 1951) του Παπίνι περιλάμβανε μια σειρά απο φανταστικές (ανύπαρκτες) συνεντεύξεις με ανθρώπους σαν τον τον Tolstoy, τον Freud, τον Molotov, τον Einstein, τον Henry Ford τον Pablo Picasso.
Σύμφωνα με τον ιστορικό τέχνης Richard Dorment το καθεστώς του Φρανκο και το ΝΑΤΟ χρησιμοποίησαν την σειρά από τις ...φανταστικές συνεντεύξεις του Παπίνι (''Il libro Nero, 1951'') ως προπαγάνδα εναντίον του Πάμπλο Πικάσο προσπαθώντας να υπονομεύσουν το προφίλ του (γνωστός κομμουνιστής).
Ο Πικάσο και ο Παπίνι δεν συναντήθηκαν ποτέ και ούτε ειπώθηκαν εννοείται αυτά τα πράγματα... Il libro nero - Nuovo diario di Gog - Wikipedia
